Op naar malang

Vanmorgen vroeg koffers ingepakt ff een fruithapje als ontbijt en de jongen van het hotel mijn grote koffer naar boven laten sjouwen geen zin in 29 kg in de hitte te sjouwen.
Toen nog ff wachten bij de receptie want de auto moest eerst nog ff gehaald worden nu op naar het vliegveld .
Maar dat ritje duurt zeker 1,5 uur zo een puinhoop is het hier met het verkeer zo druk met een gangetje van 30 km per uur.
Op het vliegveld aangekomen weer inchecken en ja ik heb nog steeds te veel kilo's voor een binnenlandse vlucht dus maar weer ff gaan betalen nou meteen door naar de security.
Ook een wassen neus maar ja ben erdoor en nu nog ff wa eten doe maar weer een Soto Ayam met een glas warm water.
Daarna vast naar de gate gelopen maar ja er was nog geen vliegtuig te zien dus vertraging .
Maar weer ff een beker warm water gekocht.
En ja hoor daar kwam het vliegtuig ik schrok wel een beetje hij is nie erg groot en het is een propellor vliegtuig dan zit je onder de vleugels.
Maar ja met een vertraging van een half uur toch ingecheckt er zijn maar 30 rijen stoelen en je zit 2 aan 2 .
Maar het zijn mooie leren stoelen en zitten goed .
Vliegtuig start de motoren ik dacht wa een herrie maar ja kan nu niet meer terug.
Op naar malang voor een vlucht van 1.20 uur .
In het begin helemaal geen problemen mooi boven de wolken wat foto's maken.
Maar 10 minuten voor we gaan landen komen we midden in de wolken en een turbulentie nou het was een goeie kom zeker 30 cm van mijn stoel af en iedereen aan het gillen we vallen een eind naar beneden was niet fijn zelfs de stewardess gilden kei hard mee.
Er zat nog een oudere dame en die lachte naar mij en zei we Will landing save ibu.
Ik lachte naar haar en knikte.
En ja we zijn veilig geland nu op naar de bagage band die is maar 5 meter lang dus de koffer is er snel.
Nu maar naar buiten om te kijken of Ivan en Arbi er zijn maar ja het verkeer is hier een puinhoop dus ze komen iets later met zijn tweeën op de brommer ze bestellen ff een taxi voor mij.
Arbi gaat met mij mee in de taxi en hij is zo blij hij blijft maar praten na een dik uur komen we bij de guesthouse aan bij hem om de hoek naast de universiteit eerst maar ff kijken of de kamer goed is.
Ja die is goedgekeurd dus koffer neergezet en ga ik meteen met de mannen ff wa eten bij de lokale warung de lokale nasi van Java.
Daar een paar uur zitten kletsen en wa foto's maken natuurlijk toen naar guesthouse en ik was kapot dus op tijd naar bed.